Heb je er ooit over nagedacht hoeveel soorten kennis, tradities en culturele praktijken er om je heen bestaan – vaak niet direct zichtbaar, maar essentieel voor de identiteit van een gemeenschap? Deze module nodigt je uit om immaterieel cultureel erfgoed (ICE) te verkennen en erover na te denken. UNESCO erkent ICE als een gedeelde en steeds veranderende schat, die van generatie op generatie wordt doorgegeven.
Het doel is om je een duidelijk inzicht te geven in de belangrijkste ideeën achter ICE, de categorieën ervan en waarom het belangrijk is om het te beschermen, vooral in plattelandsgebieden. In de module vind je voorbeelden, hulpmiddelen en participatieve methoden die helpen bij het identificeren, vastleggen en waarderen van deze levende culturele praktijken. Je zal ook worden uitgenodigd tot nadenken over echte verhalen van gemeenschappen die hun tradities in ere houden – verhalen die laten zien hoe territorium, herinneringen en emotionele banden het immaterieel erfgoed in het dagelijks leven vormgeven.
Deze module gaat niet alleen over wat ICE is. Het gaat ook over het opbouwen van praktische en doordachte vaardigheden: leren luisteren naar gemeenschappen, kennisdragers identificeren, tradities in kaart brengen en de ethische verantwoordelijkheden begrijpen die daarbij komen kijken.
Aan het einde van de module zou je je meer toegerust moeten voelen om op te treden als luisteraar, bemiddelaar en ondersteuner van levende cultuur – door te helpen het territorium, de herinneringen en de stemmen te herkennen die het immaterieel erfgoed van een gemeenschap levend houden.
